Κανέτι, Ελίας

(Elias Canetti, Ρούσε, Βουλγαρία 1905 – Ζυρίχη 1994). Βρετανός λογοτέχνης, εβραϊκής καταγωγής. Η μητρική του γλώσσα ήταν η λαντίνο, μία αρχαϊκή διάλεκτος των ισπανικών. Το 1911 μετακόμισε στην Αγγλία σε ηλικία μόλις 6 ετών. Το 1924 ξεκίνησε σπουδές χημείας στο πανεπιστήμιο της Βιέννης, από το οποίο έλαβε και τον διδακτορικό του τίτλο στη χημεία το 1929. Σύντομα το ενδιαφέρον του στράφηκε στη μελέτη του πλήθους, έχοντας ζήσει τις διαδηλώσεις των επαναστατημένων μαζών της Φρανκφούρτης ενάντια στον πληθωρισμό, οι οποίες κατέληξαν στην πυρπόληση του μεγάρου δικαιοσύνης της Βιέννης το 1927. Ξεκίνησε να γράφει στα γερμανικά, που αποτελούσαν την τρίτη γλώσσα του μετά τα λαντίνο και τα αγγλικά. Το 1935 κυκλοφόρησε το πρώτο βιβλίο του (Η Τύφλωση), το οποίο μεταφράστηκε και στα ελληνικά. Στα ελληνικά έχουν επίσης μεταφραστεί τα βιβλία του Μάζα και Εξουσία (1960) και Οι φωνές του Μαρακές (1968). Τιμήθηκε με το βραβείο Νόμπελ λογοτεχνίας το 1981. Τα γραπτά του, τα οποία διακρίνονται για την ευρύτητά τους, σφύζουν από ιδέες και καλλιτεχνικό σφρίγος.